En hareketsiz köpeklerin bile sağlıklarını korumak için belli miktar fiziksel güç harcamaları gerekmektedir. Köpek dostunuza uygun egzersiz miktarını belirleyebilmek için aşağıdaki etkenleri göz önünde bulundurmanız gerekmektedir.
Boyut: Pug ve Boston Terrier’i gibi küçük ırklar için evin etrafında yapacağınız yürüyüş bir maratona bedeldir. Büyük köpekler ise genellikle daha uzun yürüyüşler ve daha yorucu etkinlikler yapabilir.
Fiziksel dayanıklılık: Bir köpeğin ne kadar uzun ve ne kadar sert oyun oynayabileceği genetik yapısına bağlıdır. Sibirya Kurdu ve Terrier gibi bazı köpekler dayanıklılık amaçlı üretilmiştir. Çok ama çok uzun bir süre boyunca koşup oynayabilirler. Diğerleri ise enerjisini başka yollardan harcama yapısı içindedir. Örneğin Greyhound çok hızlı koşabilir ama sadece kısa bir süreliğine. Yani, ondan daha iyi bir koşu arkadaşı olmaz. Gelgelelim, Kısa Tüylü Alman Pointerleri ya da Vizsla (Macar Av Köpeği) gibi türler ise uzun mesafe koşma yapısı içinde bulunmaktaır.
Fiziksel yapı: Yapılarından dolayı birçok ırkın belirli fizyolojik dezavantajları vardır. Örneğin, Boxer, Pug ve Buldog gibi “basık suratlı” olanların solunum kapasiteleri normalin altındadır ve dolayısıyla daha dayanıksız bir yapıdadır. Bu köpeklere yaptırılan fiziksel aktivite kısa tutulması gerekmektedir. Benzer biçimde bazı türlerin ortopedik sorunlara (kalça çıkığı gibi) yatkınlığı olduğundan, fazla egzersiz bu rahatsızlıkları tetikleyebilir.
Hava koşulları: Bir köpeğin yapabileceği egzersiz miktarını tüy uzunluğu da belirler. Örneğin Samoyed ve Great Pyrenees (Pirene Çoban Köpeği) gibi kalın kürklü köpekler, kışın soğuğa kısa türlü köpeklerden daha dayanıklıdır. Yaz aylarında da kısa tüylü köpekler sıcağa daha dayanıklıdır. Aslında, havanın sıcak olması genelde köpeklerin çoğu için daha büyük bir sorundur.
Yüksek sıcaklıklarda ve nemin yoğun olduğu zamanlarda “basık suratlı” ırklara (Buldog, Pug gibi) özellikle çok dikkat edilmesi gerekmektedir. Zaten normal egzersiz sırasında da sıcaklık baş etmekte güçlük çektikleri için, bu tür havalarda egzersiz yapmak bu tür köpekler için ciddi hatta ölümcül olabilecek sorunlar oluşmasına neden olabilir.
Form Tutma: Köpekler de insanlar gibi formdan düşebilir. Genelde hareketsiz olan bir köpeği üç kilometrelik bir koşuya çıkarmak ortopedik sakatlıklara (ve başka sorunlara da) sebep olabilir. Onun yerine köpeğin kapasitesini haftalar içinde, mümkünse günlük egzersiz yaptırarak yavaş yavaş arttırın. Hareketsiz bir köpeği haftada beş kere 20 ile 60 dakikalık yürüyüşler yaptırarak form tutmasını sağlayabilirsiniz. Yüzme de iyi bir etkinliktir, eklem sorunlarına iyi gelir. Kilolu, yaşlı ve sakat köpekle herhangi bir egzersiz programına başlamadan önce mutlaka veteriner hekim kontrolünden geçirilmesi gerekmektedir.
Sahibini memnun etmek isteyen bir köpek yorulsa dahi fiziksel etkinliğe devam edebilir. Bu durum ondan fiziksel hasarlara yol açabilir. Köpeğinizin fiziksel durumunu gözlemleyin ve ciddi bir yorgunluk belirtisi gördüğünüz anda egzersizi kesmeniz gerekmektedir.
“Alıp Getirme” Nasıl Öğretilir?
Alıp getirme, çok amaçlı harika bir egzersizdir. Ama unutmayın ki bütün köpekler bu oyunu oynamaya hevesli bir yapıda değildir. Bazı ırklar beklenen tepkiyi vermeyebilir. Yani bir topun, sopanın ya da frizbinin hareket hızına uyum sağlayamayabilirler. Ama Terrier, çoban köpeği ve retriever genellikle bu oyunu sever. Böyle bir durumda oyunu öğretmek kolaydır.
“Uygulama: Önce nesneyi fırlatın. Köpek attığınız şeyin arkasından koşup yakaladığında ona bir köpek bisküvisi gösterin. Ödül, köpeğin aklını çelerek size geri vermesini sağlar. Köpek nesneyi elinize bıraktığında ödülü ona verin. Köpekler bunu kendilerinden istenenin ne olduğunu anlayana kadar yapmanız gerekmektedir. Alışması durumunda köpek bisküvisi vermeyi kesebilirsiniz”
